اصفهان در افسانه ها و اساطیر |
- پیدایش اصفهان : * نقل است که زمین اصفهان در « برج قوس » ( آذر ) زاده شده است . (1) * در روایات اینگونه آمده که : « هنگامی که خداوند آسمانها و زمین را آفرید به آنان فرمان داد که به سوی من آیید ( س فصلت آیه 11 ) و در آن هنگام زمین اصفهان (منطقه لسان الارض) به سخن در آمد و ندای حق را لبیک گفت » . (2) 2- سازنده اصفهان : * آنرا به « اصبهان ابن فلوج ابن سام ابن نوح نبی » نسبت می دهند . شاید بخاطر شباهت اسمی است . نقل است در آن هنگام که نمرود دستور داد از سرتاسر نقاط هیزم جمع کنند برای سوزاندن « ابراهیم خلیل الله (ع) » ، مردم اصفهان از این کار سر باز زدند و مامورین نمرود را از شهر بیرون راندند و ابراهیم (ع) بر این شهر دعا کرده که « خدایا این شهر را از علم و عالم خالی مگذار » . و نیز می گویند محل اسکان و گذر « سلیمان ابن داود (ع) » بوده است . * همچنین ساخت این شهر را به « تهمورث » و « جمشید » از پادشاهان پیشدادی نسبت می دهند . و نیز « کیقباد » پادشاه کیانی و « هُمای » تنها زن تاجدار ایرانی آنرا بازسازی و گسترش داده اند . بزرگ آزادمرد اساطیری ایران « کاوه آهنگر » و پهلوان بزرگ باستانی « گودرز » را اهل اصفهان ذکر کرده اند . 3- وجه تسمیه : * در زمان حکومت ماد این منطقه قلمرو قوم عیلامی « پارتاکنا » بود و این شهر را « پرتیکان » می نامیدند . * در زمان هخامنشیان نام آن « گابه » یا « گابیه » بوده که نشانه ای از اهمیت و حرمت این مکان است . زیرا که گاو در آئین اقوام باستان از اهمیت و تقدس بسیار زیادی برخوردار بوده است . * بعدها با نام « گی » خوانده می شده که پس از حمله اعراب به « جی » تبدیل شده است . * در زمان ساسانیان از این رو که مرکز سپاهیان و نیروهای نظامی بوده با نام « اسپادانا » یا « اسپاهان » یا « اسپهان » نیز خوانده می شده که پس از حمله اعراب به « اصباهان » یا « اصبهان » تبدیل شده . * به واسطه سرسبزی و زیبایی برخی آنرا « صفاهان » خوانده اند . * امروزه کلمه « اصفهان » تلاقی از دو کلمه « صفاهان » و « اصبهان » می باشد . * همچنین در دورانهای مختلف به دلیل زیبایی و جاذبه های فراوان ، آنرا « نصف جهان » و « نقش جهان » نیز خوانده اند . * در چندین مورد نام « آپادانا » نیز برای آن به کار برده شده است . ------------------- 1- شکل برج قوس (کمان) : « تن یک شیر یا ببر » که نشان از شجاعت و دلیری است . دُم آن به شکل « اژدها » که نشان از نفس سرکش انسان است . سر آن « یک انسان با کمانی در دست که به سمت اژدها نشانه رفته » و نشان از نبرد با نفس دارد . ( از زمان صفویه به بعد لباس و کلاه این انسان شبیه سربازان صفوی شده است ) 2- کتاب ذکر اخبار اصبهان - حافظ ابونُعَیم اصفهانی قرن چهارم هجری
به نقل از وبلاگ نقش جهان |